DALİ'NİN İNSANLARI
Gamze Tatar / Zonguldak
2005 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde şehir plancısı olarak göreve başladım. Bu görevi 2010 yılından bu yana Karadeniz Ereğli Belediyesi’nde sürdürüyorum. Son yedi yıldır annem Semra (69), babam Celal (70) ve sekiz yaşındaki kedimiz Dali ile birlikte bu şehirde yaşamaktayız.
Annemin en büyük sıkıntısı 6 aylık olan torunu Rüya’yı görmemek oldu. Sanal üzerinden bu sıkıntısını atmaya çalışırken bir taraftan da pek çok ilkokul, lise vb. arkadaşını sosyal medya üzerinden buldu ve aktif bir biçimde görüşmeye başladı.
60 yaşında Hukuk öğrenimini tamamlayarak avukatlığa başlayan babam zorunlu olduğunda kendisine verilen özel izinle dışarı çıkabildi. İşlerini daha çok evde, sanal üzerinden yürüttü.
2 Haziran tarihinde geçirdiği ani bir rahatsızlık sonunda bir süre yoğun bakımda kaldı. Aramıza sağlıklı bir biçimde dönmesi bu sıkıntılı dönemde en büyük sevincimiz oldu. Dali de bu sevinci bizimle beraber yaşadı.
Editör: Yusuf Aslan
Sokağa çıkma yasağı ile geçirdiğimiz Ramazan Bayramı’nda bayramlık kıyafetlerini giyinen babam ve Dali balkonda sabah güneşinin tadını çıkararak muhabbet ediyorlar.
Annem sabah başladığı ev temizliği işini öğleden sonra da sürdürüyor.
Havaların ısınmasıyla birlikte annem babam ve Dali daha çok balkonda vakit geçirmeye başlıyorlar.
Sokağa çıkma yasağı ile geçirdiğimiz Ramazan Bayramı’nda bayramlık kıyafetlerini giyinen babam ve Dali balkonda sabah güneşinin tadını çıkararak muhabbet ediyorlar.