AKİS

21 Mart 2020
Sanki annemin meşhur rüyalarından birindeyiz. Market poşetlerine kadar, her şeyi dezenfekte etme döngüsündeyken birdenbire uyanıp gülüyoruz ağabeyimle. Bu bir rüya (mı) dediğimiz kısa bir an oluyor. 

25 Nisan 2020
Bazen evin dışında bir yerlerde olduğumu görüyorum. Bir dükkânın camına yansımışım, maskeli yüzümü görünce şaşırıyorum (rüyamda şaşıran kim). 

8 Mayıs 2020
Ne zaman dışarıda olduğumu görsem, herkesin yüzü ya maskeli ya da beyaz bir tülbentle kapalı. Pencereden bakınca da öyle…

4 Haziran 2020
Kilometrelerce yürüdüm nihayet. Bilmiyorum, ne kadar gerçekti… Her şey bir yansımaydı şehirde, şehrin kendisiyle birlikte. Her köşede kendimle ve şehirle yeni-den karşılaştım. 

8 Haziran 2020
“Ben bu şehirde yoktum, bu korkunç uğultular
bir çölde susuyordum yanımdan fışkırdılar.”[1]

---
​
[1]  Edip Cansever, Dökümcü Niko ve Arkadaşları